Mijn paasvakantie
Fawakka,
Maandag was de
eerste officiƫle dag van twee weken genieten en het land gaan verkennen. Rond de
middag is Gio ons komen ophalen om ons naar Leonsberg te brengen. Dit was de
vertrekplaats om dolfijnen te gaan spotten. We kregen een gids aan boord van
ons vissersbootje. We hebben vrij lang moeten varen om dolfijnen te zien
aangezien wij eerst naar de oceaan toe moesten. Uiteindelijk hadden we dan een
hele school gevonden. Ze kwamen telkens met een stuk of 4 tegelijkertijd naar
boven om lucht in te ademen. Sommigen kwamen zelfs tot op een halve meter van
de boot. Echt heel mooi om te zien.
Deze trip was ook
gekoppeld aan een bezoek aan de plantage ‘Rust en Werk’. Onze gids woonde er en
gaf ons een rondleiding. Hij heeft ons pompoenen, kokosnoot, bakkove en
rietsuiker laten proeven. Allemaal vers en lekker dat het was!
Dinsdag moesten
we weer vroeg uit de veren want Berg en Dal stond op het programma. Weer een
rit van 2 uur om dan met de deadride tussen de bomen en over de rivier te
slingeren. Wat een avontuur!
Daarna hadden we
nog even tijd om uit te blazen in onze hangmat. We konden nog wat zonnen en nog
even zwemmen vooraleer we terug richting stad reden. Een geslaagde dag.
Woensdag was
rustdag. Te veel trips na elkaar doen is te vermoeiend. Het was een dag waarop
we gewerkt hebben aan taken voor school. Dit laatste wel sterk afwisselend met
een power nap!
De rest van de
week is voor mij rustig verlopen. De huisgenoten hadden wel nog dingen op het
programma staan. Dorien was hier met haar ouders de stad ingetrokken en
Charlotte ging naar Brownsberg. Het huis was dus even voor mij alleen. ’s Avonds
zijn we samen met nog een aantal andere stagiaires het nachtleven ingedoken.
Zondag was ook
een helse dag. Trekkersrugzak maken om 4 dagen op trip te gaan. Een hele klus!
De tweede week
begon goed. We hadden een trip van 4 dagen in het vooruitzicht. De Blanche
Marievallen. We moesten ’s morgens vroeg verzamelen zodat we op tijd konden
vertrekken. Met een jeep door het oerwoud, letterlijk dan wel te verstaan. Er stond
een rit van 8 uur op ons te wachten en wat voor een rit! Er was maar 1
aangelegde weg. Deze zat vol heuvels en putten en bestond enkel uit bauxiet. Onderweg
zijn we regelmatig gestopt om te eten en te plassen. Na 8 hele vermoeiende uren
kwamen we aan in Apoera, waar we de komende twee nachten gingen verblijven. Echt
raar om te zien. Je rijdt 8 uur door de jungle en plots kom je terecht in een
dorp. De mensen waren heel open en gastvrij. We kregen een grote hut waar we al
onze hangmatten omhoog konden hangen. Jawel 3 nachten slapen in een hangmat,
het is een uitdaging.
De tweede dag
zijn we Apoera zelf gaan verkennen. Er was een haven gebouwd die eigenlijk
bedoeld was om de belangrijkste te worden van heel Suriname, maar na de
onafhankelijkheid is er niets meer van in huis gekomen. Hetzelfde gebeurde er
met de oude spoorlijn. Deze is 80 km lang en nooit gebruikt geweest!
Verder zijn we
ook Triodorp gaan bezoeken. Het waren echte stammen die hier woonden. Ze zijn
zelfs niet gewoon aan touristen, hoewel je dat laatste met een korrel zout moet
nemen. Wij kwamen toe en in no time was hun hutje omgetoverd tot een winkel
waarin ze zelfgemaakte juwelen verkochten.
Woensdag was het
dan zover, het moment waarop we allen hadden gewacht. We reden richting Blanche
Marie. Het was wel nog een rit van 4uur. Eens we aangekomen waren moesten we
onze hangmatten terug installeren. Daarna stond er een wandeling van een half
uur op het programma op stap naar de moedervallen van Blanche Marie. Daar kwamen
we dan boven aan. 200 meter, zo ver als je kijken kon, watervallen! Echt onbeschrijfelijk.
’s Avonds hebben
we het zonder stromend water en elektriciteit moeten stellen. Het is eens iets
anders. We zijn ’s nachts de jungle ingetrokken op zoek naar vreemde dieren. We
hebben kaaimannen gezien van meer dan een meter lang. Verder ook giftige
kikkers en padden en een tapijtslang. Het was een onvergetelijke ervaring.
Donderdag moesten
we dan terug naar de stad rijden. Weer een helse tocht vol bulten en putten
voor de boeg. Uiteindelijk zijn we rond 17 uur terug thuis gekomen. Allemaal zwaar
uitgeput van onze trip, maar wel voldaan. Een koude douche voelde aan zoals
nooit tevoren!
De rest van de
week verliep langzaam. Het einde van de vakantie kwam in zicht en er moest
terug orde op zaken gesteld worden. Heel ons huisje was een puinhoop. Verder heb
ik er goed van geprofiteerd om nog wat voor te bereiden voor school en enkele
taken te maken. Goed uitgeslapen zodat we er maandag weer vol tegenaan konden
gaan.
ps: foto's volgen groetjes en tot binnen iets meer dan 5 weken!
ps: foto's volgen groetjes en tot binnen iets meer dan 5 weken!
Good morning how are you?
BeantwoordenVerwijderenMy name is Emilio, I am a Spanish boy and I live in a town near to Madrid. I am a very interested person in knowing things so different as the culture, the way of life of the inhabitants of our planet, the fauna, the flora, and the landscapes of all the countries of the world etc. in summary, I am a person that enjoys traveling, learning and respecting people's diversity from all over the world.
I would love to travel and meet in person all the aspects above mentioned, but unfortunately as this is very expensive and my purchasing power is quite small, so I devised a way to travel with the imagination in every corner of our planet. A few years ago I started a collection of used stamps because trough them, you can see pictures about fauna, flora, monuments, landscapes etc. from all the countries. As every day is more and more difficult to get stamps, some years ago I started a new collection in order to get traditional letters addressed to me in which my goal was to get at least 1 letter from each country in the world. This modest goal is feasible to reach in the most part of countries, but unfortunately it’s impossible to achieve in other various territories for several reasons, either because they are countries at war, either because they are countries with extreme poverty or because for whatever reason the postal system is not functioning properly.
For all this I would ask you one small favour:
Would you be so kind as to send me a letter by traditional mail from Suriname? I understand perfectly that you think that your blog is not the appropriate place to ask this, and even, is very probably that you ignore my letter, but I would call your attention to the difficulty involved in getting a letter from that country, and also I don’t know anyone neither where to write in Suriname in order to increase my collection. a letter for me is like a little souvenir, like if I have had visited that territory with my imagination and at same time, the arrival of the letters from a country is a sign of peace and normality and an original way to promote a country in the world. My postal address is the following one:
Emilio Fernandez Esteban
Avenida Juan de la Cierva, 44
28902 Getafe (Madrid)
Spain
If you wish, you can visit my blog www.cartasenmibuzon.blogspot.com where you can see the pictures of all the letters that I have received from whole World.
Finally I would like to thank the attention given to this letter, and whether you can help me or not, I send my best wishes for peace, health and happiness for you, your family and all your dear beings.
Yours Sincerely
Emilio Fernandez